Οι 50 αποχρώσεις του …Gris!
…ή ανάλογα με το κρασί της επιλογής σας, οι 50 αποχρώσεις του κόκκινου, του κίτρινου και του ροζ! Το άρθρο ξεκινά με ερωτική διάθεση, απέναντι στον κρασί και πως άλλωστε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά!
Η έννοια του έρωτα στην αρχαία Ελλάδα ήταν αρκετά διαφορετική από ότι στις μέρες μας. Ο Πλάτωνας στο έργο του περιγράφει ως ερωτική, μία σχέση κάποιου που αναζητά τη γνώση, με κάποιον που του την παρέχει. Η προσωπική μου σχέση μου με το κρασί είναι μία σχέση γνώσης, αναζήτησης, προσωπικής εξέλιξης και αυτογνωσίας. Πως? Θα μάθετε σε λίγο!
Για όσους αναγνώστες αρέσκονται στην καθαρή πληροφορία, το θέμα του άρθρου αυτού είναι η ικανότητα μας να αναγνωρίζουμε μέσω των 5 αισθήσεων, την παραμικρή λεπτομέρεια ή την διαφορά που κάνει τη διαφορά!
Φυσικά, αναφέρομαι στην αισθητηριακή οξύτητα ή την εκπαίδευση και την όξυνση των αισθήσεων, η οποία οδηγεί σε μία κατάσταση που ονομάζεται διαίσθηση, έναν όρο που τον περιβάλλει ένας μεγάλος μύθος με δράκους και δεσποσύνες, αλλά τελικά απλά και ταπεινά, είναι μία κατάσταση όπου το αισθητηριακό σύστημα είναι τόσο εκπαιδευμένο & εναρμονισμένο με τις εγκεφαλικές μας λειτουργίες αλλά και την απέραντη και ανεξερεύνητη θάλασσα της εμπειρίας μας, ώστε να μπορεί μέσω του παραμικρού ερεθίσματος, να ανασύρει υπάρχουσες αισθητηριακές μνήμες αλλά και να δημιουργεί νέες πλούσιες σε πληροφορία, εμπειρίες!
Γιατί όμως οι αισθήσεις είναι τόσο σημαντικές για το άνθρωπο και πιο συγκεκριμένα για το φίλο του κρασιού?
Πριν αφεθούμε στον μαγικό κόσμο των αισθήσεων λίγα λόγια για εμένα. Ρίξτε λίγο οίνο στο ποτήρι σας και ακολουθήστε με να ξετυλίξουμε το κουβάρι από την αρχή και όσο το ξετυλίγουμε παρέα, συνεχίστε να παρατηρείτε τον εαυτό και τις σκέψεις σας ενώ απολαμβάνεται το κρασί σας, ενώ ξεκινάτε να αναλύεται τις γεύσεις, τα αρώματα και τα χρώματα του, διότι μετά το άρθρο αυτό, όλα θα έχουν γίνει πιο συνειδητά και ίσως να έχετε ήδη αρχίσει να αναγνωρίζετε όλα και περισσότερα χαρακτηριστικά από ότι τις προηγούμενες φορές! Εντυπωσιακό ε?
Η επαφή μου με το κρασί έγινε σε πολύ μικρή ηλικία έχοντας την τύχη να γεννηθώ σε μία οικογένεια με δικά της αμπέλια στην Πάρο, με σημαντική δραστηριότητα στην ερασιτεχνική παραγωγή κρασιού και αποσταγμάτων, για πολλές γενιές για ιδία χρήση και με ένα γλυκό λιαστό κρασί, που διατηρεί περίοπτη θέση στην καρδιά μου.
Από μικρό παιδί, ένα πράγμα που θαύμαζα στους γνώστες του κρασιού ήταν πως μέσα από μια και μόνο γουλιά, μπορούσαν να καταλάβουν τόσες πολλές πληροφορίες και μάλιστα οι ικανότεροι εξ ‘αυτών , οι μύστες, μπορούσαν να πλέξουν ολόκληρες ιστορίες και βιβλία μέσα από μία τόση δα γουλίτσα! Μαγικό!
Σύμφωνα με τις αρχές του Νεύρο-Γλωσσικού Προγραμματισμού, οι αισθήσεις και τα όργανα που σχετίζονται με αυτές, είναι οι μοναδικοί οδοί μέσω των οποίων ο άνθρωπος, μπορεί να συγκεντρώσει πληροφορίες για τον κόσμο γύρω του! Στη συνέχεια χρησιμοποιεί τις αισθητηριακές αυτές πληροφορίες, για να δημιουργήσει Χάρτες Πραγματικότητας και μέσω αυτών, να πλοηγηθεί στη ζωή του!
Οι αισθητηριακές πληροφορίες που αφορούν ένα γεγονός αποθηκεύονται σε κάποιο μέρος του εγκεφάλου του και ονομάζονται κομμάτια εμπειρίας ή μνήμες. Κάθε φορά που κάποιος θα χρειαστεί να ανασύρει μία τέτοια εμπειρία, αυτό θα γίνει με τη μορφή μίας εικόνας, ενός ήχου, μίας εσωτερικής «ταινίας», μίας αίσθησης κάπου στο σώμα του και φυσικά μίας γευστικής ή οσφρητικής μνήμης!
Για παράδειγμα αν κάποιος δοκιμάσει μία ζουμερή γουλιά από το MountainFish, θα αποτυπώσει την εμπειρία αυτή στο μυαλό του και με την επανάληψη θα την κάνει πολύ ισχυρή, τόσο ισχυρή που όταν κάποια στιγμή ξαναδοκιμάσει το κρασί αυτό, αυτόματα θα ανασυρθεί τη μνήμη με τη μορφή πχ της ετικέτας του ή με τη θύμηση εκείνης της πρώτης στιγμής και θα το αναγνωρίσει αμέσως!
Η οινογνωσία είναι αν όχι ο αποτελεσματικότερος, ένας από τους αποτελεσματικότερους τρόπους κάποιος, να οξύνει τις αισθήσεις του και οξύνοντας τις, να βελτιώσει δραματικά το χρόνο και την ποιότητα των αποφάσεων που λαμβάνει και μάλιστα όχι απαραίτητα μόνο αυτές που σχετίζονται με το κρασί! Μέσα σε αυτή την τελευταία φράση κρύβεται χρυσάφι …κρατείστε την, κάβα για αργότερα!
Ας προσεγγίσουμε όμως τη διαδικασία της οινογνωσίας με ένα παράδειγμα. Εδώ ας με συγχωρήσουν οι πιο μυημένοι αν υπάρξουν κάποια κενά στην περιγραφή της διαδικασίας, αλλά η γνώση μου είναι καθαρά εμπειρική!
Φανταστείτε ότι βρίσκεστε σε έναν χώρο και ένα μπουκάλι κρασί βρίσκεται επάνω σε ένα τραπέζι εδώ και κάποια ώρα περιμένοντας καρτερικά τη λύτρωση του με το τράβηγμα του φελλού, ενώ την ίδια ώρα η ομάδα που θα το δοκιμάσει, έχει ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζει τα αισθητηριακά της για μία όσο το δυνατόν ανεμπόδιστη αξιολόγηση. Προσέχει τι θα φάει και τι θα πιεί πριν, για να μην επηρεάσει τη διαδικασία.
Επιτέλους, το τιρμπουσόν εισέρχεται μέσα στον φελλό και μία έμπειρη κίνηση ο Sommelier τον τραβά εκτός ανέπαφο, ενώ ο χαρακτηριστικός ήχος που ακούγεται στέλνει ένα ερέθισμα που προκαλεί ρίγη ευχαρίστησης και ανυπομονησία στο οινόφιλο κοινό. Κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται ότι από τον ήχο αυτό, μπορούν να μαντέψουν το κρασί είναι “φελωμένο” ή όχι, αν ωρίμασε σωστά ή όχι! Ουάου! Όσο διαρκεί η διαδικασία αυτή, η παρέα ήδη έχει ξεκινήσει να κτίζει την απόφασή της, παρατηρώντας την ετικέτα στο μπουκάλι ή αν είναι τυφλή δοκιμή ακόμα και από το σχήμα του μπουκαλιού.
Η όψη και η μυρωδιά του φελλού, θα δώσουν τα πρώτα στοιχεία για την κατάσταση του περιεχομένου της φιάλης και αν όλα είναι ιδανικά, το πολύτιμο υγρό ευλαβικά ξεκινά να σερβίρεται στα ειδικά ποτήρια με τον χαρακτηριστικό και δροσιστικό του ήχο της γενεσιουργού σύγκρουσης του υγρού με τα κρυστάλλινα τοιχώματα του ποτηριού να αντηχεί οργασμικά στα αυτιά των μελών της παρέας, ενώ την ίδια στιγμή τα πρώτα αρώματα, παιδιά της σύγκρουσης αυτής, έχουν ήδη αρχίσει να συμπυκνώνονται προς το κέντρο του ποτηριού, καθοδηγούμενα από τα γυάλινα χείλη στο κατάλληλο σημείο.
Ήδη η δοκιμή έχει μπει στη διαδικασία της οπτικής παρατήρησης, με την αξιολόγηση του βασικού χρώματος και των αποχρώσεων. Κόκκινο λέει ο ένας, κεραμιδί ο άλλος, Bordeaux rouge o Γάλλος, ενώ ο Άγγλος και πιο μυημένος σημειώνει στο σημειωματάριο του Crimson Red …withbloodynotesthatevolveovertimeandproducedarkalmostblackspottedareas, typicalofthevariety…
Σειρά έχει η παρατήρηση του ιξώδους του υγρού ή δάκρυα ή πόδια όπως ονομάζεται στην οινική γλώσσα. Δηλαδή η παρατήρηση δια της οράσεως, ενός φαινόμενου που αναφέρεται στην υφή του υγρού!
Το χέρι πιάνει το ποδαράκι του ποτηριού και με προσεκτικές, αλλά αποφασιστικές κυκλικές κινήσεις αναδεύει το περιεχόμενου του τόσο, όσο χρειάζονται τα αρώματα του να απελευθερωθούν ακόμα περισσότερο και με μία κίνηση το ποτήρι πλησιάζει στη μύτη όπου με 1-2 εισπνοές λίγων κυβικών εκατοστών αέρα, οι πρώτες εσωτερικές αναπαραστάσεις αρχίζουν να δημιουργούνται.
Έντονο φρούτο λέει ο ένας,
κόκκινο φρούτο λέει ο άλλος,
αρώματα βατόμουρων και μαύρων ώριμων κερασιών λέει ο τρίτος,
έχει και με τομάτα αλλά και νύξεις πράσινης πιπεριάς κάπου στο βάθος, συμπληρώνει ο τέταρτος,
ενώ το αμύητο μέλος της παρέας απλά μυρίζει κάτι απροσδιόριστα νόστιμο και με στόμφο ανακοινώνει ότι μάλλον αναγνώρισε αρώματα ώριμης Αργεντίνικης παπάγιας, αλλά δεν είναι σίγουρος ότι έχει τις λέξεις να περιγράψει ότι βίωσε!
Κάποιοι, θα φέρουν το ποτήρι για ακόμα μία φορά στη μύτη, για να επικεντρωθούν στα δευτερογενή και ίσως τριτογενή αρώματα. Ήταν άραγε εκεί από τις πρώτες εισπνοές, αναδύθηκαν αργότερα ή τα αρχικά συμπεράσματα από τα ως τώρα δεδομένα, ανέσυραν οσφρητικές μνήμες που τα «τοποθέτησαν» εκεί? Quiz για δυνατούς λύτες!
Στη συνέχεια, ακολουθεί η πρώτη γουλιά, η οποία εμπλουτίζεται στο στόμα με μερικές μικρές, κοφτές εισπνοές αέρα και καθώς η γλώσσα την αναδεύει σπειροειδώς φέρνοντας την σε επαφή με κάθε γνωστό και άγνωστο γευστικό κάλυκα της περιοχής, τα γευστικά και κιναισθητικά αισθητηριακά μηνύματα ήδη ταξιδεύουν προς τα κέντρα του εγκεφάλου, για να προκαλέσουν τις κατάλληλες λέξεις να αναδυθούν από τον υποσυνείδητο νου.
Βαρύ κρασί λέει ο ένας,
ρωμαλέο σώμα συνεχίζει ο άλλος,
μέτριο προς γεμάτο σώμα με έντονες ακόμα τανίνες λέει ο τρίτος,
όχι δεν είναι οι τανίνες αλλά το υψηλό ποσοστό αλκοόλης λέει ο expert της παρέας …η αίσθηση στη γλώσσα είναι διαφορετική!
Το αμύητο μέλος πάλι απορεί και έχει καταναλώσει σχεδόν όλο ποτήρι του, μπλοκάροντας τα αισθητηριακά του από την επίδραση του αλκοόλ.
Τέλος η υποκειμενική απόφαση που έχει λάβει ο καθένας για την εμπειρία που μόλις βίωσε, γίνεται αντικείμενο συζήτησης και ανταλλαγής απόψεων με αυτές να ποικίλουν από το «Νόστιμο κρασί» μέχρι ….τον επακριβή καθορισμό των περιεχομένων του τελευταίου δείπνου του εργάτη που έκοψε το 13ο τελάρο με σταφύλια στο μυστικό αμπελοτόπι στα 1852,34μ …το οποίο ήταν καυτερό και πρόσδωσε στο κρασί μία αδιόρατη νότα από Red Hot Chilli Peppers…
Οι σοβαρές οινογνωσίες καταλήγουν σε μία σειρά αποφάσεων που σε υψηλό επαγγελματικό επίπεδο ίσως και να καθορίσουν την πορεία ενός κρασιού στην αγορά και αυτές είναι σοβαρές επιχειρηματικές αποφάσεις.
Στην παραπάνω περιγραφή, η καθοριστική σημασία των καλά οξυμένων και έτοιμων για όλα αισθήσεων, είναι κάτι παραπάνω από προφανής! Όσο πιο οξυμένες, τόσο πιο μεγαλύτερη ικανότητα «ανάγνωσης» του κρασιού, άρα και τόσο πιο πλήρης η συνολική εμπειρία!
Θυμάστε νωρίτερα που σας προέτρεψα να κρατήσετε κάβα κάτι , ε τώρα ήρθε η ώρα να τραβήξουμε φελλό γιατί η προσέγγιση αυτή, έχει πολύ σπουδαίες προεκτάσεις και σε ένα χώρο εντελώς διαφορετικό: αυτόν της διοίκησης επιχειρήσεων και της Ηγεσίας, μέσω της στρατηγικής της μεταφοράς της γνώσης από τον ένα τομέα σε κάποιον άλλο! Περισσότερα για αυτό όμως σε επόμενο άρθρο.
Πριν κλείσω, θα σας αφήσω λίγη τροφή για σκέψη ή μιας και βρισκόμαστε εδώ με κοινό παρονομαστή τον οίνο, λίγες γουλιές για σκέψη και δημιουργικό προβληματισμό:
Μία από τις πιο χρήσιμες συμβουλές που μου δόθηκε ως εκκολαπτόμενος οινόφιλος, ήταν να μυρίζω και να γεύομαι όσο το δυνατόν περισσότερα υλικά ακόμα και μη βρώσιμα ή πόσιμα.
Πώς αυτή η πρακτική μπορεί να βελτιώσει δραματικά την ικανότητα αναγνώρισης ενός οίνου, σύμφωνα με όλα όσα διαβάσατε?
Bottom’sUp!
Με την τελευταία σταγόνα οίνου να πέφτει στο ποτήρι, τα πράγματα ελπίζω να είναι λίγο πιο ξεκάθαρα για όλους ως προς το τί εσωτερικές διεργασίες θα μπορούσαν να συμβαίνουν μέσα μας, κάθε φορά που δοκιμάζουμε μία γουλιά κρασί.
Το κρασί είναι μία χρονοκάψουλα που συμπυκνώνει μία συγκεκριμένη εμπειρία μιας χρονιάς, αλλά και της συλλογικής εμπειρίας της ομάδας του οινοποιείου αλλά και μίας ολόκληρης χώρας , σκοπεύοντας να δώσει σε αυτόν που θα το φιλοξενήσει στο ποτήρι του, μία ευκαιρία να ταξιδέψει πίσω σε εκείνη ακριβώς την περίοδο και να βιώσει ξανά ότι είναι αυτό που βίωσε τότε ή ομάδα που το έφτιαξε! Σπουδαίο όχημα εμπειρίας!
Και το σπουδαιότερο όλων: το μόνο που χρειάζεται κάποιος είναι κάτι που όλοι έχουμε! Τις 5 αισθήσεις μας!
Εις το Επανιδείν!
